Zespół mięśnia gruszkowatego
Ból pośladka to relatywnie częsty kłopot osób biegających. Za ból odpowiada napięty i przykurczony mięsień gruszkowaty.
Mięsień gruszkowaty to głęboki mięsień miednicy, który należy do mięśni stabilizujących miednicę. Odpowiada on za ustawienie głowy kości udowej w panewce stawu. Trening biegowy prowadzi do jego przeciążenia, a tym samym wzmożonego napięcia i bólu pośladka. Z racji bliskiego sąsiedztwa nerwu kulszowego, jego przykurcz i napięcie może powodować podrażnienie nerwu, co może imitować zespół korzeniowy, charakterystyczny dla dyskopatii.
Objawy
Objawem zespołu mięśnia gruszkowatego jest głęboki, przeszywający ból pośladka, najczęściej na samym początku biegu. Ból stopniowo ustępuje w miarę rozgrzania mięśnia na treningu, jednakże dzień po treningu najczęściej ból powraca. W przypadkach zaawansowanych głęboki, przeszywający ból może promieniować wzdłuż nogi lub nawet do stopy. Dolegliwości bólowe mogą występować nawet w trakcie zwykłego chodzenia, zwłaszcza po schodach, a także przy pochylaniu tułowia w przód przy prostych nogach. Ból może pojawiać się przy dłuższym przebywaniu w pozycji siedzącej, zwłaszcza siedząc na twardym krześle.
Autor rysunku: Tomasz Borkowski
Mięsień gruszkowaty
Diagnoza
Diagnozę „zespół mięśnia gruszkowatego” stawiamy opierając się o rozmowę z pacjentem i opis jego dolegliwości oraz po dokładnym zbadaniu miejsca. Pewne kliniczne testy pomagają postawić właściwe rozpoznanie. Testem prowokującym ból jest uniesienie prostej kończyny dolnej z jednoczesnym przywiedzeniem przekraczającym linię środkową oraz rotacją wewnętrzną kończyny. Natomiast zmniejszenie dolegliwości możliwe jest poprzez chodzenie ze stopą ustawioną w rotacji zewnętrznej.
Dlaczego dochodzi do przykurczu mięśnia gruszkowatego? Najczęstszą przyczyną są przede wszystkim zaburzenia bilansu mięśniowego mięśni stawu biodrowego, ograniczenia ruchomości w stawie biodrowym, asymetria ustawienia miednicy lub skrócenie jednej z kończyn dolnych.
Leczenie
Leczenie oparte jest przede wszystkim na relaksacji mięśnia poprzez jego masaż (można wykorzystać do tego wałek lub małą piłkę) i wykonywanie ćwiczeń rozciągających z użyciem technik mięśniowo-powięziowych. Na pewno praca z rehabilitantem jest bardziej efektywna i skuteczna. Pomocne będą również zabiegi fizjoterapeutyczne: krioterapia i ultradźwięki. W przypadku asymetrycznego – skośnego – ustawienia miednicy, należy zadbać, by przy pomocy wkładek do obuwia przywrócić poziome położenie miednicy. Po ustąpieniu bólu można stopniowo wracać do treningu, jednocześnie nie zapominając o rozciąganiu i ćwiczeniach.
Dzięki za przeczytanie posta. W oczekiwaniu na nowości, zapraszam na mój fanpage – Biegający Ortopeda.